Nasıl?

-

Sırf kurallar olsun diye onuru ve kalbi kırmak doğru olan mıdır? Amacı hep kutsarız da amaca ulaşmakta kullanılan aracın uygunluğu ikincide kalıyor. “Doğru şekilde mi yapıyorum”un önüne “doğru olanı yapıyorum” konuluyor.

Güzeli söylemek yetmez, o güzeli güzelce söyledin mi? 

Sanırım inandığımız doğru kadar doğru yürümek daha önemli. Sanırım baktığımız yer kadar nasıl baktığımız daha önemli. Sanırım ne okuduğumuz kadar nasıl okuduğumuz daha önemli…

  “Nasıl”dan kaçışın altında zihnin konforunu bozmaya gelmemesi yatıyor. Çünkü Ne sorusu dışarı baktırır, nasıl ise içe…“Nasıl” yorucu, “ne” ise kolay…

Nasıl'da çözüm, ne'de tespit var. Tespit kolay da çözüm herkesin harcı değil. 

    İçe bakmak yani nasıl sorgusu sorunu kendinde ve yönteminde aratırken “ne” ise dışa bağlar… Kendimizden kaynaklandığını düşündüğümüz durumlar acı verir ve bu acının yaman bir hocalığı vardır. Sorunu dışarıda aramak kolay, basit, hazcı ve janjanlıdır.

    Yapılan işin güzel oluşuna bakıp kendimizi aldatmayalım. Elde etmek için kanatılan nice ellerin elde edildikten sonra kirlendiğinin şahidiyim. Adalet adına bindiğimiz at çoğu kez birilerini ezerek ilerliyor. Adeta atın ilerleme şartı birilerine basmaya endekslenmiş. Doğru iş adına işin doğru yapılmadığı bir anlayış merkezimize oturmuş.

    Yani dinin doğru olduğuna iman kadar, doğrularla dinini yaşamak;

    Yani sahiplendiğin milletin kadar, doğrularla sahiplenmek;

    Yani iyilik etmek kadar nasıl iyilik etmek gerektiğinin sorgusu daha sahici.

    Kimseyi doğru bir dine çağırmana gerek yok. Dinine layık doğrularla yürümen bin dil kuvvetindedir zaten. Başkalarını inandırmaya kendimizi kaptırdığımız doğrularımızın büyüsü, birçok defa farkında olmadan kontrolden çıkaran ezberci bir tabuya dönüşebiliyor. Ölümsüz hakikatleri, yöntemsizliğimizle iki ayaklı bir tabuta hapsedilebiliyoruz. Bu tarzla anlatılan doğruları söylemek; incitmeden, kırmadan, dağıtmadan söylemenin önüne geçebiliyor. Senin doğrun, benim doğrum; senin partinin doğruları, benim partimin doğruları…



                           *      *      *       *


     Yüreğinizin ısındığına sendikanızı, milletinizi, cemaatinizi araya koymak sendikanıza, milletinize, cemaatinize bir şey katıyor mu bilmem ama senden çoğu şeyi çaldığını hissedebiliyorum. Bu mesafe sana maddi bir şey ya da haz katıyorsa, milyon değerinde insanlık hazinesini kaybettirdiğini söyleyebilirim. Karşılıklı iki yudum çayı hoş sohbetle içebiliyor musun ona bak! Çoğu defa aynı doğruları paylaştığımın gidişiyle beni sevindirdiğini; aynı şeyleri paylaşmayıp ayrı düşündüğümün gelişiyle sevindirdiğini yaşıyorum.

     “Neye bakarsam biri görüyorum.” diyen Yunusvâri bir sesle:

     “Şamlıyım, Osmanlıyım, Farslıyım, Hintliyim; her neresi varsa oralıyım." diyen Nablusi’nin  zengin enginliğiyle:

     “Herşeyde bir şey, bir şeyde her şey var.” diyen Saidvâri bir haykırışla:

     “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine...” diyen Nazımvâri bir nazımla söylemek, akmak, birlemek ve gitmek duasıyla…

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kör Dövüsü

-
Resim
   Bugün destek odasında Ali ile çalışırken bu hikaye ile derse başladık.  "Adamın biri geceleyin yürüyordu. Şehrin ünlü bilgininin bir elinde fener bir elinde su dolu kovayla kendisine doğru gelmekte olduğunu gördü. Aklından, "Şu yaşlı ve kör bilgeye bak hele! Gözleri görmediği hâlde el feneriyle dolaşıyor. Ne komik!" diye geçirdi. Bilgeye yaklaşınca: -Bugün beni çok şaşırttınız efendim! Siz ama bir adamsınız. Sizin için gece ve gündüz birdir. Niçin kendinize ağırlık edip bir de fener taşıyorsunuz, diye sordu. Bilge: -Doğrusu ben senin bu soruna şaşırmadım. Çünkü kendini zeki sanan kişilerin bu tür sorularına alıştım. Bu el feneri gerçek körlerin bana çarpıp su kabımı kırmalarını önlemek içindir. -Gerçek kör mü? -Olayları sadece bir yönüyle değerlendiren kişiler gerçek kördür. Bu tür kimseler kendilerini evrenin merkezinde görürler. Bu özellikleri akıllarına perde olur, olayların iç yüzünü göremezler."                           *   *   *  Bugün körlüğümüze neden o
Devamı

Beklenti Ihlali

-
Resim
Herkesin bir fikri vardır. Bize uyar ya da uymaz… Bu fikri küçük yaşlardan itibaren ediniriz. Bu fikir bir çeşit yerleşkemiz olur ve bizi biz olarak tanımlar. Bununla etrafımızı yorumlar ve iyi ya da kötü tanımını yaparız. Bazen bu fikrin ve bu fikrin şekil verdiği hayatımızın karşısına başka fikirler ve durumlar çıkar. O ana kadar mutlak doğru diye bellediğimiz şeyler rahatsız olmaya başlar. Sosyal psikolojide “beklenti ihlali” olarak adlandırılan bu durum rahatsız ediverir insanı. Bu gerçekle karşılaşan insan şaşırmanın yanında kendini tehdit altında hisseder, özgüvenini yitirir, ne yapacağını bilemez hale gelir.         Serdar Kaya’nın köşesinde ele aldığı bir araştırma çok dikkat çekici. Amerika’da sosyal psikolog Wendy Berry Mendes’in  dört akademiysen ile beraber 2007 yılında yayınladıkları bir makalede beklenti ihlalinin sonrasında yaşadıkları tehdit hissini ölçen kimi deneylere yer verir. İnsanların beklenti ihlali sonrasında yaşadığı tehdit hissini ölçen bazı deneyler yaparlar
Devamı

Mutluluk

-
Resim
 "Mutluluk, derin düşünmemekle ya da kafaya takmamakla mı elde edilir? Ya da şöyle diyelim kafaya takmadan, dert etmeden elde edilen mutluluk sahici mutluluk mudur? İnsanın en doğal ve soylu eylemidir üzülmek. Üzülen bir insanı garipsemeyin, böyle birini görünce, gizliden gizliye üzüntüsünden kendinize problemsiz ve ona da problemli sonucu çıkarmayın.  Siz asıl üzülemeyen insanı garipseyin. Üzülemeyen insanlara bakın. Bencilliklerinden dolayıdır aslında. Kendi mutluluğuna halel gelmesin diye gözüne ve kulağına çengel takmıştır. Suni ve sentetik bir iki sözcüktür  heybelerindeki azık. Üzülemedikleri için yani kalpleri bu doğal dokuyu kaybettiğinden üzülen insanları garipserler, anlamak istemezler. Melankolik olarak bakarlar. Dert etmemek olsa olsa sorumsuzluk, gamsızlık olabilir. Birşeyleri yoluna koyan ve çözüm bulan tüm insanların ortak özelliğine dikkat edin. İlk başta üzüldüğünden dolayı çözüme el atmıştır. Kendine dert etmeyen bir insan ham ve hayatın üstünde yük değil midir? 
Devamı