Bırakma Ellerimi Allah'ım
Beşikten başlayıp mezara kadar Allah'ım yol boyunca bırakma ellerimi düşerim sonra Allah'ım niçin halkettinse beni kalbime iyice söyle bırakma ellerimi" (C. Zarifoğlu) Tek bir hareket.Evet evet, tek bir hareket yeterdi.Madem bu elindekilerle o ruh canlanıyor ve onu bitiriyordu; o zaman şu hırçın dalgalı denizin derinliklerine…Katmak…Ve bir daha hatırlamamak… *** *** *** *** Ne zaman elindeki yazılara baksa çektiği bütün ıstıraplar bütün yakıcılığıyla her yerini sarıyor, yaprağın damarlarındaki güzelliğe hayran oluşla mest olan duyguları kumlara gömen, diplere çeken; sonsuzluk vatanının perdeleri açıcı düşüncelerin ruhu semalara uçurucu etkisini yok eden acı mı acı sızlanmalar… Evet, hayatın şarkısını bilmiyor değildi. Hayatın ona bağışlandığının, ödünç verildiğinin farkındaydı. Ve hiçbir şey hayatın sahibi ve onu dolduran dakikaları kadar önemli olmadığını da çok iyi biliyordu.Ve hayatı bu denli önemlileştirenin ötelere gebe oluşuydu…Biliyordu… İdealler